Vraag je de ouders wat er niet goed gaat op school dan komen ze vaak met punten die niet direct met de kwaliteit van het onderwijs te maken lijken te hebben.
- Onduidelijke communicatie van de school.
- Het leuren om hulpouders.
- Geen klik tussen leerling en leraar.
- Onbevredigende tien minuten gesprekken.
- De leraren staan al veel jaren voor dezelfde groep.
- Rommelige kapstokken.
Toch zijn het dingen waaraan ouders de kwaliteit van het onderwijs afmeten.
En ... ze hebben gelijk ook !
Hoe komt het bijvoorbeeld dat ouders het op de ene school negatief ervaren dat een leerkracht al lang voor dezelfde jaargroep staat en op een andere school niet? Het antwoord kreeg ik van iemand met kinderen op een "excellente school" en tevreden is: "niemand mag drie jaar achtereen op dezelfde funcdtie blijven zitten; behalve een juf, maar dat komt omdat zij erg goed is in die groep." Het verschil kan hem dus zitten dat op de ene school leerkrachten lang voor dezelfde groep staan, omdat dat tot goed onderwijs leidt en op de andere school ouders het gevoel krijgen dat de leerkracht jaar in jaar uit dezelfde lessen draait. Op schoolniveau kunnen deze scholen qua cultuur verschillen in de mate waarin wordt samengewerkt en ervaringen uitgewisseld.
Scholen die moeite hebben met het vinden van voldoende hulpouders, kunnen makkelijk wijzen naar de beperkte betrokkenheid en tijd van de ouders van tegenwoordig. De meeste scholen kampen er wel in meer of mindere mate mee. Toch zijn er verschillen tussen een school waar ouders een warm gevoel hebben over de school en een school, waar ouders in zijn algemeenheid ontevreden over zijn.
Reden te meer om eens na te gaan waar het hem in zit als het op school een probleem is. Scholen waar meer sprake is van gedeelde doelen (teambreed en door school en ouders), slagen er beter in om ouders op de been te krijgen. Tot slot kunnen scholen kritisch bekijken hoe de vraag naar ouders zoveel mogelijk te beperken.
"Er zit absoluut geen klik tussen deze leraar en de leerling." Ik kan nog steeds de leraren voor de geest halen waar ik het meeste van geleerd heb op scholen. En ook leraren, waar ik absoluut geen goede klik mee had. Het is wat mij betreft de vraag hoe de leraar en de school ermee omgaan als de klik ontbreekt. Legt de leraar zich erbij neer, als een onveranderbaar gegeven of probeert hij of zij het luikje bij de leerling te vinden. Hierbij kan de leraar de ouders om tips vragen. En als het goed is komt dat zichtbaar ten goede aan het welbevinden en de ontwikkeling van het kind.
In het kort gezegd draait het hierom: ouders merken het als een schoolorganisatie niet is gebaseerd op het realiseren van het best mogelijke onderwijs, maar bijvoorbeeld op de werkdrukbeleving en de wensen vanuit de werknemers. Zodra ouders dat gevoel krijgen, uiten ze dat vaak in heel concrete dingen zoals genoemd in deze blog. Verschillende ouders komen vaak wel met verschillende punten, terwijl ze allemaal dezelfde voedingsbodem hebben. Reden genoeg om opmerkingen en klachten van ouders serieus te nemen en in een groter geheel te bekijken.
